مقاله: عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی و پیامدهای امنیتی آن برای جمهوری اسلامی ایران
نویسندگان
سیدجلال دهقانی فیروزآبادی استاد، روابط بین‌الملل، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
مهدی کریمی دانشجوی دکتری، روابط بین‌الملل، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، تهران، ایران
بهنام وکیلی دانشجوی دکتری، روابط بین‌الملل، دانشگاه خوارزمی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، تهران، ایران
ناشر: فصلنامه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم (ع)
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و پیامدهای امنیتی آن برای جمهوری اسلامی ایران است. سوال اصلی پژوهش این است که عوامل موثر در ایجاد و تداوم روند عادی‌سازی روابط میان رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی حوزه‌ی خلیج فارس چیست و تکامل این روند چه پیامدهایی بر امنیت ملی ایران خواهد داشت؟ فرضیه‌ی پژوهش براساس «نظریه‌های اتحاد» در پارادایم واقع‌گرایی این است که «مداخلات بین‌المللی»، «رقابت درون‌منطقه‌ای» و «تحولات داخلی کشورها» سه عوامل موثر بر آغاز روند عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی بوده است؛ تکامل این وضعیت از «عادی‌سازی» به «اتحاد استراتژیکی» می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد ناامنی در سطوح سیاسی، اقتصادی و نظامی کشورمان باشد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند «ضعف‌های ساختاری و قدرت تصنعی کشورهای درگیر در این روند»، «افزایش قدرت منطقه‌ای ایران» و «اتخاذ راهبرد موازنه‌ی خارج از مرزها از سوی آمریکا» از مهم‌ترین عوامل موثر بر ایجاد این روند است که رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای حوزه‌ی خلیج فارس در قالب «دکترین پیرامونی» در تلاش هستند با ایجاد اتحادهای استراتژیک، آسیب‌پذیری خود را
در برابر چالش‌های بیان‌شده کاهش دهند.
کلیدواژه‌ها: ایران غرب آسیا رژیم صهیونیستی کشورهای حوزه خلیج فارس دکترین پیرامونی
