مقاله: مطالعه هویت ملی(اسلامی- ایرانی) از منظر سرمایه اجتماعی: بازه زمانی(1403-1384)
نویسندگان
ایوب منتی استادیار مطالعات منطقه ای، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران.
طاها عشایری استادیار و عضو هیئت‌علمی گروه تاریخ و جامعه‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه محقق اردبیلی
سیف الله مدبر چهار برج عضو هیات علمی گروه حقوق دانشکده علوم انسانی،دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران،
ناشر: فصلنامه علمی جامعه سیاسی انقلاب اسلامی
چکیده
انقلاب اسلامی یکی از تغییرات سیاسی-اجتماعی مهم در برهه تاریخی ایران برای خلق، بازآفرینی و توسعه هویت ملی در برابر هویت‌های خرده‌فرهنگی، متضاد و درون قومی بوده و توانسته با تکیه‌بر سرمایه اجتماعی؛ گذار از هویت قومی به امر هویت ملی را تسهیل نماید که پیامدهای آن ترویج مدارای اجتماعی، کاهش منازعات سیاسی قومی و اتصال و پیوند چندجانبه اقوام با حکمرانی انقلاب اسلامی بوده است. بر این اساس هدف اصلی پژوهش مطالعه هویت ملی ایرانیان از منظر سرمایه اجتماعی در دوره‌های انقلاب اسلامی ایران 1384 الی 1403 است. روش پژوهش از نوع فراتحلیل کمی (CMA2)؛ واحد تحلیل مقاله‌ها (نورمگز، مگ ایران) و رساله‌های ارشد و دکتری (ایران داک) در بازه زمانی 1384 الی 1403 است. به روش تعمدی-غیراحتمالی (ارزیابی مقاله برحسب ملاک ورود و خروج) از جامعه آماری گردآوری‌شده 50 سند علمی؛ 31 حجم نمونه انتخاب و نتایج با ابزار آزمون d کوهن و f فیشر تحلیل‌شده است. نتایج نشان می‌دهد که سرمایه اجتماعی به‌عنوان شاخص کلان اجتماعی، توانسته بر پیوند و تعلق با هویت ملی بعد از انقلاب اسلامی تأثیرگذار باشد و مقدار این ضریب اثر برابر با 43 درصد است. همچنین ابعاد سرمایه اجتماعی ازجمله تعلق اجتماعی (389/0)؛ انسجام اجتماعی (308/0)؛ مشارکت اجتماعی (418/0)؛ حمایت اجتماعی (355/0)؛ آگاهی اجتماعی (292/0) بر ارتقای هویت ملی ایرانیان بعد از انقلاب اسلامی ایران تأثیرگذار بوده و این تأثیر معنی‌دار است.
کلیدواژه‌ها: سرمایه اجتماعی”انقلاب اسلامی”هویت ملی”حمایت اجتماعی”مشارکت اجتماعی”تعلق اجتماعی”
