همه برای خدا می‌جنگند
همه چیز برای خداوند است. هرچه هست، برای اوست. امروزه، در ادبیات مقاومت اسلامی، اصطلاح «نیروی‌های نیابتیِ» جمهوری اسلامی ایران، از سوی بسیاری از دشمنان منطقه شنیده می‌شود. رهبر معظم انقلاب در این‌باره فرمودند: «مرتب می‌گویند که جمهوری اسلامی نیروهای نیابتی خودش را در منطقه از دست داد! این هم یک غلط دیگر! جمهوری اسلامی نیروی نیابتی ندارد. یمن می‌جنگد، چون با ایمان است. حزب‌الله می‌جنگد، چون قدرت ایمانی او را به میدان می‌کشاند. حماس و جهاد می‌جنگند، چون عقیده‌شان آن‌ها را وادار به این کار میکند. اینها نیابت از ما ندارند.»
اشتباه محاسباتی دشمن که با معیار پوزیتویسیتی نگاه میکند همین است. همه برای خدا می‌جنگند. حضرت امام، در تفسیر سوره حمد، متعلق «حمد» را ذات اقدس الهی می‌دانند. همه چیز برای الله است. این مبحث، در نظام اسماء اللهِ بزرگان عرفان تفسیر شده است. علامه طباطبایی در نهائة‌الحکمه این مبحث را ذیل قاعده «لامؤثر فی الوجود الا الله» (علتِ علل همه چیز، ذات خداوند است) به خوبی بیان کردند.
عرب، عجم، یمن، لبنان، عراق، حماس و… همه برای خدا می‌جنگند. جاهد فی الله همین است. این یک مبنای عمیق اسلامی است. ظرفیت ایجاد «متدولوژی» در جامعه اسلامی دارد. یعنی اینکه بدانیم همه و همه برای خدا می‌جنگند. همه، نیروهای مستقیم ذات اقدس الهی هستند؛ نه نیروهای نیابتی کشوری دیگر. بستر وقایع را باید با معیار اصیل جریانی، ریشه و اندیشه‌ی آن نظر کرد. وگرنه، محاسبات به کلی غلط در می‌آیند.
نویسنده: جواد جعفری
منتشر شده توسط بهانش | بهانه‌اے براے نوشتن
