مقاله: تبیین زمینه ها و مؤلفه های ارتقاء تمدن‌اسلامی
نویسنده
اعظم رحیمی جابری دکترای تاریخ ایران بعد از اسلام دانشگاه شیراز
ناشر: نشریه علمی علم و تمدن در اسلام
چکیده
تمدن اسلامی یکی از تأثیرگذارترین تمدن های جهانی است که در گسترۀ جغرافیایی وسیع و با استفاده از فرهنگ تلفیقی و تکمیلی، توانست میان اصول و مبانی آموزه های خود با اندیشه های سایر اقوام و ملل، ارتباط و سازش برقرار کند و باعث ایجاد یک تحول شگرف و پویای ذهنی و فکری در جهان هستی گردد که با بازتاب ها و واکنش های فرهنگی و علمی گسترده همراه بود. این تمدن، از سده‌های سوم تا ششم هجری، نقش بسزایی در فرهنگ و تمدن بشری ایفا نمود. در این راستا، مقاله حاضر با استفاده از منابع‌کتابخانه‌ای و با رویکرد توصیفی – تحلیلی، درصدد پاسخ به‌این پرسش است که بسترها و مؤلفه های شکوفایی تمدن‌اسلامی چه بود؟ براساس یافته‌های پژوهش، عوامل بیرونی و درونی متعددی در رشد و شکوفایی تمدن‌اسلامی مؤثر بوده است؛ قسمتی به مبانی اعتقادی و آموزه‌های مذهبی آنان و قسمتی نیز، به عملکرد و مبانی‌رفتاری آنها در عرصۀ علم و معرفت مربوط بوده است. به این ترتیب، تمدن اسلامی با مشخصه های برجسته همچون؛ آزاداندیشی، انعطاف پذیری و قابلیت سازگاری، نوآوری، جامع‌نگری علمی، عقل مداری، علم گرایی، عدالت گستری و بهره گیری از میراث گذشتگان، توانست خود را به اوج شکوفایی برساند.
کلیدواژه‌ها: تمدن‌اسلامی علوم‌اسلامی دین اسلام قرآن کریم و عصر طلایی
