«نبرد قدرت در ایران»؛ خوانشی واقع‌گرایانه از تقابل نیروهای سیاسی در ایران معاصر
کتاب «نبرد قدرت در ایران » نوشته محمد سمیعی، تلاشی تحلیلی برای درک سیر تحول نیروهای سیاسی در ایران، از دوران صفویه تا انقلاب اسلامی است؛ نگاهی دقیق، مستند و عاری از داوری‌های ارزشی که می‌کوشد منطق درونی تحولات قدرت در تاریخ معاصر ایران را بشکافد.
این کتاب نه فقط بازخوانی یک تاریخ است، بلکه نوعی کالبدشکافی قدرت در بستر جامعه ایرانی است؛ آن‌هم با روشی که سمیعی آن را «تحلیل موقعیت نیروهای سیاسی» می‌نامد. در این رویکرد، هیچ نیرویی ذاتاً مطلوب یا منفور نیست، بلکه آنچه اهمیت دارد، شرایطی است که قدرت را در دست یک بازیگر قرار داده و دیگران را به حاشیه رانده است.
کتاب با زبانی گویا و نثری آراسته، نقش‌آفرینی گروه‌های مختلف—از روشنفکران لیبرال و سوسیالیست‌ها گرفته تا روحانیون و دربار—را در پرتو واقعیت‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بررسی می‌کند. اما آنچه «نبرد قدرت» را به متنی متمایز تبدیل می‌کند، نه فقط گستره زمانی و عمق تحلیل آن، بلکه پاسخ‌هایی است که به برخی از حساس‌ترین پرسش‌های تاریخ معاصر ایران می‌دهد:
چرا روحانیت، و نه دیگر نیروهای سیاسی، توانست در بزنگاه انقلاب ۵۷ قدرت را به دست گیرد؟
چه منطقی در ذهن و روان ایرانیان آن روزگار حاکم بود که نظامی اسلامی را به جای سکولاریسم جهانی برگزیدند؟
و این نبرد قدرت، در نهایت به کدام مسیر خواهد رفت؟
در زمانی که مباحث هویتی، ایدئولوژیک و سیاسی ایران همچنان زنده و پرتنش است، «نبرد قدرت» سعی دارد نقشه‌ای از گذشته ترسیم کند که ما را در درک اکنون و پیش‌بینی آینده یاری رساند.
این کتاب را می‌توان به علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران، دانشجویان علوم سیاسی و جامعه‌شناسی، و همه کسانی که می‌خواهند «چرایی» پیروزی یک نیروی خاص در بزنگاه‌های تاریخی را فراتر از شعارها درک کنند، پیشنهاد کرد.
